“Ooit was ik zelf zo’n kind. Mijn vader overleed toen ik 15 was, mijn moeder kon niet voor mij zorgen. Ik werd mishandeld en leefde in angst. Ik klopte bij Jeugdzorg aan en ben gelukkig goed terecht gekomen. Jeugdzorg heb ik ervaren als een warme omarming. Ik moest een contract tekenen, waarin stond dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk en dat ik voldoende hulp zou krijgen als ik maar bereid was er zelf de schouders onder te zetten. Dat heb ik gedaan. Er was toen veel minder begeleiding dan nu, er werd veel meer zelfstandigheid van de jeugd verwacht. Mijn ene huisgenootje moest abortus, de andere kreeg HIV, de derde ging naar de gevangenis wegens drugs dealen. Om mij heen heb ik leeftijdsgenootjes zien stranden en ze scholden me uit voor nerd. Maar het kon me niet raken: ik had een doel voor ogen. En dat is me gelukt. Toen ik 21 was, had ik mijn eerste vaste baan in een farmaceutisch bedrijf. Dit gevoel van slagen gun ik ieder kind. Dan weet je dat je het kunt en dat je het waard bent!”